U ssaka dorosłego gardło ma kształt geometrycznie nieprawidłowej jamy (cavum. phalyngis), położonej pod podstawą czaszki. Łączy się ona z jamą ustną za pośrednictwem cieśni gardła (isthmus faucium), a jamami nosowymi przy pomocy nozdrzy tylnych (choanae) i wreszcie w dole przechodzi na przejdzie w krtań a w tyle w przełyk. Należy tutaj jeszcze wspomnieć o wąskim połączeniu z jamą bębenkowe (carum. tympani) za pośrednictwem przewodu Eustachiusza (tuba auditira Eustaohii). Jest rzeczą jasną, że wobec obecności tak wielu (siedmiu ) otworów albo połączeń światło gardła jest nader trudne dla opisowego ujęcia. Ograniczają jamę, gardła ściany, utworzone przez cztery następujące warstwy. Są to: l) – śluzówka (mucosa), pokryta nabłonkiem wielowarstwowym płaskim i wyposażona w liczne gruoaoly śluzowe, 2) podśluzówka (submucosa), składająca się z tkanki łącznej zwartej i mogąca tworzyć w odcinku górnym gardła spoistą-powieź gardłowo podstawną (Faseta pharyngobasilalis), 3)-mięśniówka (rnuscularisj i wreszcie 4)przydanka (adrentitia), stanowiąca łącznotkankową osłonkę wnętrza ścian gardła. Składnikiem dynamicznym ścian gardła jest, oczywiście, mięśniówka. Jak wiadomo , jest ona pochodną umięśnienia łuku skrzelowego właściwego, będącego pod kontrolą n. językowogardłowego . [patrz też: dieta ketogenica, ceftriakson, kosmetyki ajurwedyjskie ]